Εμφανιζόμενη ανάρτηση

"Η Αρκούδα", trailer

Σουρούπωνε. Βάδιζε στο δάσος. Δεν ήταν μόνος. Ένιωθε το σφυγμό χιλιάδων πλασμάτων. Ήξερε ότι ήταν όλα γεννημένα από την ίδια ουσία, το ί...

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

Μην μου λες ότι το φεγγάρι λάμπει, δείξε μου την αντανάκλαση της λάμψης στο σπασμένο γυαλί.


Τον Μάιο του 1886, ο Τσέχωφ έγραφε στον αδελφό του, Νικολάι, ο οποίος είχε λογοτεχνικές φιλοδοξίες: "Στη περιγραφή της Φύσης  θα πρέπει κανείς να δράττεται από τις λεπτομέρειες, δημιουργώντας συνάφειες  έτσι ώστε ο αναγνώστης να κλείνει τα μάτια και να βλέπει εικόνες.


Για παράδειγμα, θα έχετε μια φεγγαρόλουστη νύχτα, αν μπορείτε να γράψετε ότι «στο φράγμα του μύλου ένα κομμάτι γυαλί από ένα
 σπασμένο μπουκάλι άστραφτε σαν ένα φωτεινό μικρό αστέρι, και ότι στο βάθος η μαύρη σκιά ενός σκύλου ή ενός λύκου κύλησε σαν μια μπάλα.»

Στο έργο του Τσέχωφ, «Ο Γλάρος», ο ήρωας του, ο Κονσταντίν Τριεπλέβ, αναφερόμενος στον φίλο του, συγγραφέα Τριγκόριν λέει:


«Ο Τριγκόριν έχει εργαστεί πάνω σε μια δική του διεργασία, και οι περιγραφές τού είναι εύκολες. Γράφει ότι ο λαιμός ενός σπασμένου μπουκαλιού που κείτεται στην όχθη έλαμψε στο φως του φεγγαριού, και ότι οι σκιές απλώνονταν μαύρες κάτω από τον τροχό του μύλου. Ορίστε, έχετε μια φεγγαρόφωτη βραδιά μπροστά στα μάτια σας, αλλά εγώ μιλάω για το αστραφτερό φως, τις ριπές των αστεριών που πέφτουν, τον απόμακρο ήχο του πιάνου που λιώνει στον άπνοο και αρωματισμένο αέρα, και το αποτέλεσμα είναι αποτρόπαιο.»

Πηγή: http://quoteinvestigator.com/2013/07/30/moon-glint/


"Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι", μέσα από τα μάτια του Τσέχωφ

Απόσπασμα επιστολής του Άντον Τσέχωφ στον αδερφό του Νικολάι.

Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι σέβονται την ανθρώπινη ατομικότητα και γι' αυτό είναι πάντοτε συγκαταβατικοί, γελαστοί,ευγενικοί, 
υποχρεωτικοί.
Ο Άντον Τσέχωφ με τον αδελφό του Νικολάι, Φεβρουάριος 1882

Δεν χαλούν τον κόσμο για το σφυρί ή για τη γομολάστιχα που χάθηκαν. Δεν αγανακτούν για τους θορύβους ή το κρύο. Δέχονται με καλοσύνη τα χωρατά και την παρουσία ξένων ανθρώπων στο σπιτικό τους. Δεν συμπονούν μονάχα τους κατώτερους, τους αδύναμους και τις γάτες. Πονάει η ψυχή τους και για κείνο που δεν φαίνεται με γυμνό μάτι.

Είναι ντόμπροι και φοβούνται το ψέμα σαν τη φωτιά. Δεν λένε ψέματα ακόμα και για τιποτένια πράγματα. Το ψέμα προσβάλλει εκείνους που το ακούνε και ταπεινώνει στα μάτια τους εκείνους που το λένε. Δεν παίρνουν ποτέ πόζα, στο δρόμο είναι όπως και στο σπίτι τους, δεν ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κατώτερου τους.

Δεν είναι φλύαροι και δεν αναγκάζουν τον άλλο να ακούει τις εκμυστηρεύσεις τους όταν δεν τους ρωτάει. Δεν ταπεινώνονται για να κεντήσουν τη συμπόνια του διπλανού. Δεν παίζουν με τις ευαίσθητες χορδές της ψυχής των άλλων για να κερδίζουν σαν αντάλλαγμα αναστεναγμούς και χάδια. 

Δεν λένε "εμένα κανείς δεν με καταλαβαίνει", ούτε "πουλήθηκα για πέντε δεκάρες", γιατί αυτά δείχνουν πως αποζητάν τις φτηνές εντυπώσεις. Είναι πρόστυχα τερτίπια, ξεθωριασμένα, ψεύτικα. Δεν είναι ματαιόδοξοι. Δεν τους απασχολούν τέτοια ψεύτικα διαμάντια όπως οι γνωριμίες με εξοχότητες.

Όταν κάνουν δουλειά που δεν αξίζει ένα καπίκι, δεν γυρίζουν με χαρτοφύλακα των εκατό ρουβλιών και δεν καμαρώνουν πως τάχα τους άφησαν να μπουν εκεί που δεν επιτρέπουν στους άλλους. Κι ο Κριλώφ ακόμα λέει πως το άδειο βαρέλι ακούγεται πιο πολύ από το γεμάτο.

Αν έχουν ταλέντο, το σέβονται. Θυσιάζουν γι' αυτό την ησυχία τους, τις γυναίκες, το κρασί, την κοσμική ματαιότητα. Είναι περήφανοι για την αξία τους και έχουν συνείδηση της αποστολής τους. Αηδιάζουν από την ασχήμια και καλλιεργούν μέσα τους την ομορφιά.


Δεν μπορούν να κοιμηθούν με τα ρούχα, δεν μπορούν να βλέπουν στο τοίχο κοριούς, να πατούν σε φτυσιές. Δαμάζουν όσα μπορούν και εξευγενίζουν το ερωτικό ένστικτο. Δεν κατεβάζουν βότκα όπου βρεθούν. Πίνουν μονάχα όταν είναι ελεύθεροι και τους δίνεται ευκαιρία. Γιατί τους χρειάζεται "γερό μυαλό σε γερό κορμί".