Μην μου λες ότι το φεγγάρι λάμπει, δείξε μου την αντανάκλαση της λάμψης στο σπασμένο γυαλί.

Τον Μάιο του 1886, ο Τσέχωφ έγραφε στον αδελφό του, Νικολάι, ο οποίος είχε λογοτεχνικές φιλοδοξίες: "Στη περιγραφή της Φύσης  θα πρέπει κανείς να δράττεται από τις λεπτομέρειες, δημιουργώντας συνάφειες  έτσι ώστε ο αναγνώστης να κλείνει τα μάτια και να βλέπει εικόνες.

Για παράδειγμα, θα έχετε μια φεγγαρόλουστη νύχτα, αν μπορείτε να γράψετε ότι «στο φράγμα του μύλου ένα κομμάτι γυαλί από ένα

 σπασμένο μπουκάλι άστραφτε σαν ένα φωτεινό μικρό αστέρι, και ότι στο βάθος η μαύρη σκιά ενός σκύλου ή ενός λύκου κύλησε σαν μια μπάλα.»

Στο έργο του Τσέχωφ, «Ο Γλάρος», ο ήρωας του, ο Κονσταντίν Τριεπλέβ, αναφερόμενος στον φίλο του, συγγραφέα Τριγκόριν λέει:

«Ο Τριγκόριν έχει εργαστεί πάνω σε μια δική του διεργασία, και οι περιγραφές τού είναι εύκολες. Γράφει ότι ο λαιμός ενός σπασμένου μπουκαλιού που κείτεται στην όχθη έλαμψε στο φως του φεγγαριού, και ότι οι σκιές απλώνονταν μαύρες κάτω από τον τροχό του μύλου. Ορίστε, έχετε μια φεγγαρόφωτη βραδιά μπροστά στα μάτια σας, αλλά εγώ μιλάω για το αστραφτερό φως, τις ριπές των αστεριών που πέφτουν, τον απόμακρο ήχο του πιάνου που λιώνει στον άπνοο και αρωματισμένο αέρα, και το αποτέλεσμα είναι αποτρόπαιο.»

Πηγή: http://quoteinvestigator.com/2013/07/30/moon-glint/