"Η Αρκούδα", του Αντον Τσέχωφ μέσα από τα μάτια της Αθηνάς Κακλαμάνη, συντάκτριας του θεατρικού περιοδικού, θέατρο.gr
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «ΑΡΚΟΥΔΑ» ΤΟΥ Α. ΤΣΕΧΩΦ ΣΤΟ ΤΕΧΝΟΧΩΡΟ «ΦΑΜΠΡΙΚΑ»
Της Αθ. Κακλαμάνη
Το μονόπρακτο του Τσέχωφ «Αρκούδα» συνιστά ένα κωμικό έργο στο οποίο σπάνια αποδίδεται αυτοτελής προσοχή, αφού συνήθως παρουσιάζεται στο κοινό συνοδεία των μονόπρακτων συναφούς περιεχομένου «Επέτειος» και «Πρόταση γάμου». Εμείς το παρακολουθήσαμε αυτοτελώς στο Τεχνοχώρο «Φάμπρικα» και εντυπωσιαστήκαμε από το συνδυασμό της ρωσικής εσωτερικότητας και του γαλλικού σκέρτσου του 19ου αιώνα.
Η παράσταση αφορά την ιστορία μιας περίλυπης χήρας, η οποία καίτοι πληγώθηκε και απατήθηκε από τον αποθανόντα σύζυγο της, αυτή συνεχίζει να τον αγαπά και ορκίζεται να μην ξαναβγεί από το σπίτι, το οποίο γίνεται ο τάφος της. Την απόφασή της αυτήν διαταράσσει η επίσκεψη ενός άντρα, ο οποίος ισχυρίζεται ότι ο νεκρός της σύζυγος του χρωστά κάποια χρήματα. Έντονος, παρορμητικός και οξύθυμος προκαλεί την οργή και τον έρωτα της χήρας, η οποία αρχίζει να επανασυνδέεται με τη ζωή μέσα από τη τεταμένη σχέση τους.
Έντονος ρομαντισμός, που αμφισβητεί όλους τους κανόνες, τη τυποποίηση, τις ηθικές αξίες του κλασσικού παρελθόντος και γενικά της παράδοσης, τοποθετεί στη θέση όλων αυτών το συναίσθημα, τη φαντασία, το απόλυτο, το υπερβολικό και το συγκινησιακό. Σε ότι αφορά τη θεματογραφία, υπάρχει κατ’ αρχήν μια ιδιαίτερη επιμονή στο «εγώ» του ήρωα, ένας έντονος, δηλαδή, ατομικισμός και εγωκεντρισμός. Πρόκειται για μια κωμική ιστορία, η οποία συνιστά ωδή στην ίδια τη χαρά της ζωής και την αισιοδοξία. Οι χαρακτήρες είναι υπερβολικοί, αγγίζοντας τα όρια της καρικατούρας, ενώ όλο το έργο έχει χαρακτηριστεί «extravaganza σε μια πράξη» από το Βρετανό σύνθετη και δημιουργό της ομώνυμης όπερας W. Walton. Τέλος, το έργο αυτό του Τσέχωφ επιτυγχάνει να αποτυπώσει με τρόπο ευχάριστο, λυρικό και ποιητικό τη σχέση των δύο φύλων (=θέατρο των σχέσεων), η οποία μέσω μιας συνεχούς αντιπαράθεσης οδηγείται στα άκρα του μίσους ή του έρωτα, της μονομαχίας ή του γάμου.
Όλα τα παραπάνω αποτυπώθηκαν με πολύ όμορφο, ακριβές και προσεγμένο τρόπο από τον Νικόλα Σπανό, ο οποίος άγγιξε το μονόπρακτο αυτό με τρομερή ευαισθησία και σεβασμό. Λιτό, άμεσο, χωρίς περίπλοκα σχήματα ή χρήση περιττών εκφραστικών μέσων, μεταφέρει στο θεατή τη ρωσική πρόζα, η οποία, ωστόσο, θυμίζει κάτι το έντονα ελληνικό. Ως εκ τούτου, ο θεατής συνδέεται με έναν τρόπο με τους ηθοποιούς, οι οποίοι γίνονται το στόμα του μεγάλου δημιουργού και το θέατρο μετατρέπεται σε μαγεία. Η ερμηνεία των ηθοποιών χαρακτηρίζεται από πρόζα και αποστασιοποίηση (Μπρεχτ), επιτυγχάνοντας την αποτύπωση της κωμικότητας του έργου. Πλαστικότητα και δυναμισμός είναι ακόμα δυο στοιχεία της ερμηνείας των τριών ηθοποιών, από τους οποίους ξεχωρίσαμε ιδιαίτερα τον Κ. Μπλάθρα, ο οποίος αν και έπαιζε δευτερεύοντα ρόλο –εκείνον του υπηρέτη της όμορφης χήρας –καταφέρνει να του δώσει άλλη δυναμική, αναδεικνύοντας πολλές πτυχές του χαρακτήρα του ήρωα. Παρ’ όλα αυτά, ιδιαίτερα εντυπωσιακός ήταν και ο Μ. Ζαχαρίας , γοητευτικός και ταυτόχρονα πολύ κωμικός και ευχάριστος, καθώς και η Κ. Τσακανάκη, η οποία σαν αερικό, σα νύμφη, φορά με λυρισμό το ρόλο της σαν ένα βελούδινο γάντι.
Η παράσταση, λοιπόν, «Αρκούδα» του Νικόλα Σπανού είναι μια ιδιαίτερα πετυχημένη πρόταση, για την οποία η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό είναι: «ομορφιά». Καλλιτεχνική και εικαστική αρτιότητα, συγκεκριμένο ύφος και στυλ που θυμίζει σε οριακό βαθμό commedia dell’arte, καταφέρνει να δώσει στην παράσταση χαρακτήρα και άποψη, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, με μόνο μέσο την μελέτη του Τσέχωφ. Ως εκ τούτου, πρόκειται για κάτι πηγαία όμορφο και καλλιτεχνικό, που απευθύνεται παράλληλα στο ευρύ κοινό. Το φιλολαϊκό αυτό χαρακτήρα της παράστασης, ενισχύει και η απόφαση της ομάδας να μη βάλει εισιτήριο, αλλά ελεύθερη συνεισφορά του θεατή και τη χαρά του …στο καπέλο!
Ρομαντισμός, κωμικότητα, προσωπικότητα και καλλιτεχνικό ήθος ανέδειξαν την παράσταση «Αρκούδα» σε ένα θέαμα που δεν πρέπει να χάσετε! «Άσε», λοιπόν, «τη χαρά να πλημμυρίσει τη ψυχή σου, ταξιδιώτη, κι απόλαυσε την περιπλάνησή σου» (Ούλαντ).
ΤΕΧΝΟΧΩΡΟΣ «ΦΑΜΠΡΙΚΑ» (Μεγ. Αλεξάνδρου 125 & Ευρυμέδοντος, 6932536788)
Σκηνοθεσία/ Διασκευή: Νικόλας Σπανός
Μουσική: Θέμης Τελόγλου
Σκηνικά/κοστούμια: Βασιλική Σπανού
Ερμηνεύουν: Μιχάλης Ζαχαρίας, Κατερίνα Τσακανάκη, Κων/νος Μπλάθρας
Διάρκεια: 90’
Εισιτήριο: Ελεύθερη συνεισφορά του θεατή
Πληροφορίες:
Η κριτική δημοσιεύτηκε στο θέατρο.gr.
Σύνδεσμος: https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1213701385409701&substory_index=0&id=391673780945803
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου